ಪರಿ(ತಪಿ)ತಪ್ಪಿಸಿದವಳು..!

ಕುಡಿನೋಟದಿ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪಾಗಿಸಿದವಳು...
ಮೃದು ಮಾತಲ್ಲೇ ಮನವ ಕದ್ದವಳು...
ಪ್ರೀತಿಯ ಪರಿ ಏನೆಂದು ಅರಿಯದವಳು...
ಸಜ್ಜನಿಕೆಯ ನಾಟ್ಯ ಮೆರೆದವಳು...
ತನು ಜಾರಿ ಸೆರಗಲ್ಲಿ ಬಿಗಿದವಳು...
ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಕನಸಿಗೆ ಕದ್ದೊಯ್ದವಳು...
ಬಿಗುಮಾನದ ಬಿಂಕ ಬಿಡದವಳು...
ಚೆಲುವೆ,
ಅವಳು..
ನನ್ನವಳು,
ಪ್ರೇಮದ ಸಿರಿಯವಳು.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ಮನದ ಮುಂಜಾವು

ಬೆಳಗಾಗುತಿರಲು ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದ್ದು ಬರಲು, ಮಿಟುಕಿಸಿದ ಕಣ್ಣು ಮನದಲ್ಲೆ ಕುಳಿತಿರಲು, ಹೋಗೋಣವೆಂದಳು ಎದ್ದೆಮ್ಮೆಯಾಡಿಸಲು... ಅದೆಂತಹ ನಗು ಭೀರಿದಳು ಎನ್ನಮನ ಭ್ರಮೆಯಿಂದೊರಬರಲು ನೆನಪಾಗಲು ನನಗೆ ನಾ ಕುಣಿಕೆ ಬಿಚ್ಚಿದ ಕರು ಜಿಗಿದೋಡುತಿರಲು... ಮುಂಜಾವಿಗೆ ಮೈ ಕೊಡವಿ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಮೆಯುತಿರಲು ಬಣ್ಣಿಸಿದಳಾಕೆ ದನಗಳ ಅವೆಷ್ಟು ಮುಗ್ದ ರಾಸುಗಳು...! ಸೂರ್ಯನ ಹೊಂಗಿರಣ ಇಬ್ಬನಿ ಹೀರುತಿರಲು ಒಣ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಹೆಕ್ಕಿ ತರಲು ಹಚ್ಚಿದಳು ಕಿಚ್ಚು, ಮನಸು ಬಿಸಿಯಗಿರಲು... ಅದೆಷ್ಟು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದಳು ಕಡ್ಡಿಬುವದಾಟದಲಿ ನಾನವಳಿಗೆ ಸೋತಿರಲು ತಿಳಿಯದೆ... ನನ್ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತಿರಲು... ಬಸ್ಸು ಬುರ್ರೆನ್ನಲು ಶಾಲೆ ನೆನಪಾಗಲು ಎಮ್ಮೆಮೇಲೆ ಕೂತುಬರಲು ಇಳಿಎಂದಳಾಕೆ ನೀನೆಷ್ಟು ಭಾರ... ಹೇಳಲಾಗದೆ, ಹೃದಯದಲಿ ಕುಳಿತ ನೀನೆಷ್ಟು ಭಾರ....!
Read more