ನಾಡಿ ಮಿಡಿದವಳು
ಕೇಳಿದ್ದಳು ಕೆನ್ನೆ ಸವರಿ ಬೆಣ್ಣೆ ಪೆನ್ಸಿಲ್ಲು, ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು ತೊಂಡೆಸೊಪ್ಪು ತಿಕ್ಕಿದ್ದ ಬರಹದ ಕಲ್ಲು, ಬಿಕ್ಕಿದ್ದಳು ಬೇಡವೆಂದರೇಕೆ ತಂದಿಟ್ಟೆ ಈಚಲು ಕೋಲು? ತಡವರಿಸಿದ್ದಳು ತಪ್ಪಿಲ್ಲದೆ ಉಕ್ತಲೇಖನ ಬರೆಯಲು, ಕಾದಿದ್ದಳು ಕೋಪದಿ ಶಾಲೆಯಿಂದೊರಬರಲು, ನೋಯಿಸಿದ್ದಳು ಮನದಿ ಮೌನ ಮರೆಯಾಗಲು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ನನ್ನವಳು,ಹೃದಯದ ನಾಡಿ ಮಿಡಿದವಳು.